Choco la la la
Het is weer de tijd van het jaar, Pasen, niet alleen een feest voor de volwassenen maar ook voor de kleintjes. En voor één keer zeg ik met trots dat ik eigenlijk ook wel nog bij die kleintjes hoor.
De tijd van de lekkers is aangebroken, allerlei soorten chocolade paaseieren, groot of klein, wit of donker noem maar op, voor ieder wat wils. Maar dit jaar heb ik toch wel dé ultieme paaseieren gekregen. Mijn lieve nicht, Mieke en haar man én haar drie o zo lieve dochters kwamen me lekkers brengen. Want de paashaas was langs geweest en had ook aan mij gedacht.
Ze brachten me mooie en grote paaseieren met aan elk een lintje. Wanneer je er mee schud maken ze een geluid als dat van een rammelaar. Hoe dat komt? Ze zijn gevuld met nog meer lekkers.
Dit is puur nostalgie, vroeger waren ze gevuld met kleine paaseitjes, nu zijn het chocolade smarties geworden. Maar ze zijn nog minstens even lekker. Nu komt de paashaas niet meer, ik denk dat hij de weg is kwijtgeraakt naar hier, maar gelukkig heeft hij Mieke haar huisje nog gevonden. Dank je wel Mieke, Pedro en de 3 lieve muizen!
Veel liefs,
Sofie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten